Ik moet iets bekennen. Ik heb even getwijfeld of ik dit wilde delen, maar toch doe ik het. Aan de ene kant schaam ik mij een beetje, aan de andere kant weet ik dat het menselijk is. Maar juist door het wel te delen kan ik meteen wat goede tips voor zowel mijzelf als wellicht voor jou geven. 

Ik heb namelijk last van eetbuien. Niet dagelijks, maar wekelijks. Nooit echt gehad eigenlijk. Maar sinds een half jaar – en vooral de laatste paar maanden – kan ik toch wel zeggen dat dit minimaal 1 keer in de week gebeurt.

Tja. Daar zit je dan als food & health blogger die jou wil inspireren om zo gezond en gelukkig mogelijk door het leven te gaan. Om die balans te vinden qua voeding. Om lekker gezond te eten en hier en daar volop te genieten van wat ongezondere lekkernijen. Daar zit je dan met je eetbuien. Slecht voorbeeld of niet?

Slecht Voorbeeld?

Of het een slecht voorbeeld is of niet laat ik even in het midden. Wat ik wel weet is dat dit menselijk is. Eerder vrouwelijk, haha. Iedereen heeft er vast wel eens last van. Je voelt je wellicht wel eens slecht en probeert dat op te lossen met eten. Helpt natuurlijk niet, dat weet iedereen. Je hormonen kunnen ook wel eens op hol staan en je alleen nog maar aan die reep chocolade laten denken. Ook dat is vast niet vreemd voor de meeste vrouwen onder ons.

Menselijk is het dus zeker. Toch wil ik hier voor mijzelf aan de bel trekken. Want ik vind nu dat het voor mij nu de spuigaten uit loopt. Plus ik pas mijn broeken en bh’s niet meer. Vervelende bijkomstigheid. En een echte goede reden heb ik er eigenlijk niet meer voor. Vind ik.

Plus ik pas mijn broeken en bh’s niet meer. Vervelende bijkomstigheid.

Hoe Het Begon

Het is afgelopen jaar begonnen toen ik thuis kwam te zitten met een burn-out. Ik voelde me meer dan slecht. Kon nachten niet slapen. Wat betekende dat ik zowel ‘s nachts de kasten kon plunderen als overdag. Ach, het maakt ff niet uit. Ik heb wel wat betere dingen aan mijn hoofd (opkrabbelen bijvoorbeeld) dacht ik toen.

Op dat moment had ik het wel enigszins geaccepteerd. Dat het wel eens gebeurde. Ik zat ten slotte ook mega slecht in mijn vel en mijn focus hoefde dan ook echt niet te liggen op hoe gezond ik wel niet at en hoe veel ik wel niet woog. Accepteren en loslaten was mijn strategie.

Een paar maanden gingen voorbij en toen werd het november en december. Eerlijk gezegd waren de echte eetbuien toen al wel weer over. Ik schreef deze blog over hoe ik minder wilde snoepen. Dat lukte ook. Het gebeurde nog maar af en toe. Ik denk vooral omdat ik niet te streng voor mijzelf was, dat ik het weer een soort van onder controle kreeg. In de decembermaand heb ik natuurlijk veel – te veel – gegeten, maar dat lag meer aan december dan dat het aan eetbuien lag.

Dieet Restricties

En toen kwam januari. Ik ging gluten- en lactosevrij eten om mijn klachten te (proberen te) verhelpen. Toen “mocht” ik opeens heel veel niet wat – jawel – weer resulteerde in eetbuien. Alles was ik dan wél mocht eten ging er in grote getallen in. Tot buikpijn aan toe. Én verder.

Tot buikpijn aan toe. Én verder.

Na een maand geen gluutje of lactoosje binnen gekregen te hebben (zonder positief effect op mijn klachten overigens) switchte ik van dieet. Nadat ik mijzelf even een paar dagen rust had gegeven en alles at wat los en vast zat. Ik deed een bioresonantietest en daar kwam onder andere een lijst met voedingsmiddelen uit waar ik gevoelig voor ben en die ik eigenlijk allemaal zou moeten mijden. En dat is me een lijst! Maar ik moest en zou mijn klachten verhelpen.

Weer “mocht” ik dus heel veel niet eten. Nog meer niet dan in januari. En tja, ik loop zelf altijd te verkondigen dat je jezelf het beste geen dingen kan ontzeggen, want dan ga je er alleen maar naar hunkeren en krijg je daar dus een verstoorde relatie mee.

En ik kan je vertellen. Dat is echt zo. De eetbuien die ik de afgelopen maand gehad heb kan ik gewoon niet meer accepteren.

Eigen Psycholoog Spelen

Ik speel graag voor eigen psycholoog. Rete interessant hoe het menselijk brein werkt. En al helemaal wanneer het aankomt op voeding, mindset, gewoontes, etc. Ik weet dan ook hoe mijn eetbuiten begonnen zijn. En dat is op zich niet zo raar en begrijpelijk. Maar nu voel ik me al een stuk beter en zou dat de reden niet meer mogen zijn.

Rete interessant hoe het menselijk brein werkt.

Hoe langer je iets volhoudt, hoe meer en makkelijker het een gewoonte wordt. Gezond eten wordt bijvoorbeeld vanzelf een gewoonte als je het maar lang genoeg volhoudt. Maar helaas werkt dat ook zo bij negatieve dingen. Dus als je weer slechter gaat eten bijvoorbeeld – of in mijn geval eetbuiten krijgt – als dit maar lang genoeg aanhoudt wordt het ook een gewoonte.

En ik heb het gevoel dat dat bij mij nu aan de hand is. Een gewoonte die nog extra aangewakkerd wordt door alle restricties die ik momenteel heb. Ik kan het hierbij laten en het weer accepteren en loslaten. (En nieuwe kleding kopen.) Of ik kan actie ondernemen.

Actie Ondernemen

Ik kies voor het laatste. Om een gewoonte te doorbreken moet je er voor zorgen dat je er voor in de plaats een nieuwe gewoonte ontwikkelt. Dus in plaats van te gaan eten als vriendlief weg is en ik thuis alleen op de bank zit, of als ik me bijvoorbeeld toch weer slecht voel, zou ik buiten een stukje kunnen gaan lopen. Of mediteren. Of ik schrijf het van me af. Of iets anders wat kan afleiden en fijn is. Er zijn meerdere dingen die je – ik – zou kunnen toepassen om een negatief patroon te doorbreken.

Om een gewoonte te doorbreken moet je er voor zorgen dat je er voor in de plaats een nieuwe gewoonte ontwikkelt.

Wat het precies gaat worden voor mij weet ik nog niet. Misschien laat ik het nog wel even van de situatie afhangen. Één ding is zeker. Om een oude vervelende gewoonte te doorbreken, moet je – ik – een nieuwe positieve gewoonte ontwikkelen.

Ten tweede probeer ik – al is het ten nadele van mijn zoektocht naar een oplossing voor mijn andere klachten – alle restricties iets minder streng op te pakken. Zo ben ik vanmorgen op een event van Alpro geweest, waar wij een heerlijke brunch voorgeschoteld kregen. Op zo’n moment kan – en wil – ik gewoon niet meer alle dingen afslaan waar ik gevoelig voor zou zijn. Sterker nog, omdat soya op die lijst staat had ik niets kunnen eten. Dat gaat ‘m dus niet worden, want die lijst is simpelweg te lang.

Door mijzelf niet meer zo heel streng de restricties op te leggen, probeer ik ervoor te zorgen dat mijn psychische relatie daarmee weer wat meer in balans komt. Al kan ik dat natuurlijk niet helemaal laten varen, want mijn darmen moeten gewoon echt kalmeren, helen of wat het dan ook is.

Maar even voor jou – mocht je ook last hebben van eetbuien – probeer – als het medisch gezien niet hoeft – jezelf gewoon echt niet te veel restricties op te leggen. Chocolade? Chips? Probeer er geen verboden voedingsmiddelen van te maken, maar dingen waar je gewoon af en toe van geniet. De rest van de tijd geniet je gewoon van gezondere dingen. Zodra je jezelf dingen gaat ontzeggen, wordt het een ding in je hoofd, je gaat ernaar hunkeren en dat wil je gewoon vermijden!

Chocolade? Chips? Probeer er geen verboden voedingsmiddelen van te maken, maar dingen waar je gewoon af en toe van geniet.

Als laatste – en mijn vriend gaat heel boos worden zodra hij dit merkt – heb ik alle dingen waar ik naar greep tijdens mijn eetbuiten het huis uit gedaan! Chocolade, Snickers, chips, nootjes, koekjes, etc. Alles is nu weg! Wij hadden altijd echt een hele kast vol liggen, waar wij eigenlijk amper wat van aten, maar toen had ik nog enorm veel zelf controle. En die is nu soms even zoek.

Aangezien die zelf controle nu dus wat minder is, moet ik andere maatregelen nemen haha! En los gaan op lekker vers fruit en wat dadels is een stuk minder erg en trust me je zit een stuk sneller vol en zal dus sneller stoppen! Win-win!

Strategie

Zoals je ziet gaat deze blog een beetje alle kanten op. Van een persoonlijke bekentenis tot een strategie om hier een einde aan te maken. Van een verhaal waarin ik wil laten zien dat deze fases menselijk zijn tot wellicht wat bruikbare tips mocht je jezelf in mijn verhaal herkennen.

Kortom, eetbuiten heeft iedereen wel eens. Tot op een bepaalde hoogte vind ik niet dat je je zorgen hoeft te maken. Heb je het idee dat het té erg wordt, dan heb je wellicht wat aan mijn tips.

Voor nu wil ik deze blog afsluiten, maar wellicht dat ik – nadat het mij gelukt is om ervan af te komen – de tips om van eetbuiten af te komen wat meer ga uitwerken in een aparte blog.

Lijkt dat je wat? Laat het dan vooral even weten!

Voor nu. Hier stopt mijn bekentenis. Ik duik lekker even de kast in om te snoepen! Whaha grapje, er ligt natuurlijk niets meer in. Ben nog steeds benieuwd naar de reactie van mijn vriend als hij merkt dat alles weg is, hihi.

Wordt vervolgd!!

Heel veel liefs,

Milou

 

WIL JE ME BLIJVEN VOLGEN? DAT KAN VIA: FACEBOOK, INSTAGRAM, PINTEREST EN BLOGLOVIN.