Afvallen door zelfliefde en mindset? Ja! Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen… Nadat ik begin dit jaar deze blog schreef ben ik in een half jaar tijd 7,5 kilo afgevallen. Zonder dieet. Zonder anders te gaan eten. Maar mét een andere mindset én veel zelfliefde. 

Daarom wil ik jou vertellen hoe ik dat gedaan heb. Wat ik juist wel en niet gedaan heb. Ik weet namelijk hoeveel mensen er wel graag wíllen afvallen, maar dat het ze niet lukt. Of gezond willen eten, maar het niet kunnen volhouden.

Ook ik heb op dat punt gestaan. Ooit ben ik 20 kilo afgevallen, wat ik daarna redelijk in balans kon houden. Totdat ik een burnout kreeg. Één van de gevolgen daarvan was dat ik last van eetbuien kreeg. Hierdoor ben ik flink wat (ongeveer 10 kilo) aangekomen. Ik dacht toen telkens “wat als ik nou de focus weer heel streng leg op het afvallen – dat heb ik immers al eerder gedaan – dan gaan die eetbuien vast ook meteen weg”. Keer op keer begon ik vol goede moed op maandag, maar tegen het weekend liep het weer mis. Hoe kon dat nou?! Ik was toch al eerder op die manier 20 kilo afgevallen? Ik was toch die Milou met super veel doorzettingsvermogen en motivatie? Toch lukte het niet. Ik liep nu tegen hetzelfde probleem op als waar ik altijd zo veel anderen over hoor…

Afvallen met een strenge mindset en zonder veel zelfliefde

Jaren terug ben ik die 20 kilo afgevallen door héél streng te zijn. Ik telde mijn calorieën tot op de gram nauwkeurig en stond iedere dag op de weegschaal. Ik plande mijn vrije tijd om mijn calorieën heen. Twee etentjes in één week kon namelijk niet. Dan zat ik liever thuis, zodat ik kwark kon eten. Ik liet mijn humeur bepalen door de cijfertjes die ik die ochtend op de weegschaal zag.

Als ik dan een keer zwichtte en te veel at, was ik zo boos en teleurgesteld in mijzelf. Ik had dan het idee dat alles die dag of week voor niets was geweest en gooide de handdoek in de ring. Dan at ik veel te veel en ongezond, omdat “het toch niet meer uitmaakte”. Zodra ik mij weer besefte dat dat natuurlijk niet zo is, werd ik weer extra streng.

Dit hele proces zorgde ervoor dat ik mijzelf en mijn lichaam ging zien als goed of slecht. Ik heb wél goed mijn best gedaan, ben afgevallen en dus was “goed”. Of ik heb gefaald en dat was fout, slecht en negatief. Ik zag mijzelf en mijn lichaam niet als iets moois, niet als iets waar je eigenlijk te allen tijde dankbaar voor moet zijn. Ik at niet met liefde, maar vaak als straf of puur en alleen met het doel om af te vallen.

Toch lukte het mij op die manier om heel wat kilo’s af te vallen. Maar of ik mij daar goed bij voelde? Nee! En of het een oplossing voor de lange termijn was? Zeker niet. Ik kreeg hierdoor een hele verknipte relatie met voeding (wat ik ook bij zó veel anderen hoor). Dat heeft mij jaren gekost om weer recht te trekken. Totdat ik door die burnout last van eetbuien kreeg. Emotie-eten. En ik dat weer recht moest trekken. Er moest dus voor eens en altijd een lange termijn oplossing komen. En die vond ik: afvallen door zelfliefde én mindset.

Afvallen door zelfliefde en mindset

Je hoeft namelijk niet streng te zijn om af te vallen. Je hoeft geen calorieën te tellen. En je mag best een beetje lief zijn voor jezelf. Zowel voor jezelf als voor je lichaam. In het afgelopen half jaar ben ik 7,5 kilo afgevallen, maar ben ik (geestelijk) meer in balans geweest dan ooit. Ik had het bijna niet eens in de gaten dat ik bezig was met afvallen. Dit kwam omdat ik alles deed vanuit zelfliefde én met de juiste mindset. Afvallen door zelfliefde en mindset bleek dus dé manier!

Om precies te zijn dit is wat ik juist wél en juist níet heb gedaan…

Niet elke dag wegen

Ik stond niet iedere dag op de weegschaal, maar eens in de 3-4 weken. Bijna altijd zag ik daardoor wel iets positiefs en als het niet zo was besloot ik vooraf al om daar niet negatief over te zijn. Om alleen maar te denken: oké, het is wat het is… De volgende keer is er vast wel weer wat af als ik goed gezond blijf eten en niet te gek doe. Negen van de tien keer was dat dan ook zo.

Voorbereid zijn

Een goed begin is het halve werk. Ik zorgde er daarom voor (dat heb ik overigens altijd gedaan) dat ik altijd lekkere en gezonde dingen in huis heb. Ik zorgde voor een lekker gezond maaltje in de koelkast voor drukke dagen. Voor genoeg dingen in de vriezer en voorraadkast om altijd wel iets mee te kunnen maken. Én voor weinig snoep in huis. Ik snoepte wel, maar dan besloot ik om een klein reepje te kopen of kleine portieverpakkingen.

Geen calorieën tellen, maar luisteren naar mijn gevoel

Ik heb geen calorieën geteld, maar ben op mijn gevoel af gegaan. Ik weet inmiddels wat gezond eten is en eet daarom zo veel mogelijk gezond en laat ruimte voor ongezonde dingen volgens de – jawel – bekende 80-20 regel. Bij alles wat ik at vroeg ik mij af “Zouden mijn lichaam en geest mij dankbaar zijn dat ik dit nu ga eten?”. Vaak was dat iets gezonds en af en toe ook gewoon lekker waar ik zin in had!

En nee dit was níet in de vorm van een cheatdag of cheatmeal. Ik at iets “ongezonds” wanneer ik er zin in had, of dat nou op een dinsdagochtend of een zaterdagavond was. Zo kon ik nooit iets “verpesten” en rekende ik af met die alles-of-niets mindset.

Naast dat ik wel altijd goed voorbereid was, plande ik mijn maaltijden niet helemaal strak vooraf in, zodat ik altijd ruimte liet voor spontane dingen of om mijn gevoel te volgen.

Eten wanneer ik honger heb en stoppen wanneer ik vol zit

Ik at wanneer ik honger had en stopte (bijna altijd) wanneer ik vol zat. Mijzelf volvreten vond ik namelijk niet echt lief voor mijzelf. Negen van de tien keer voel ik mij na te veel eten niet fijn, terwijl als ik stop wanneer ik vol zit ik veel meer kan genieten. Natuurlijk lukte mij dit niet altijd, maar ik besloot om niet meer boos of teleurgesteld te worden in mijzelf als het een keer anders was. Dit voorkwam dat ik de handdoek in de ring gooide en de rest van de dag (of week) maar alles at wat ik zag.

Bye bye schuldgevoelens

Ik besloot om gewoon géén schuldgevoelens meer te hebben als het niet ging zoals ik had gewild/gehoopt. Oftewel: had ik wél te veel of ongezond gegeten? Besloot ik om mij niet meer schuldig te voelen, omdat ik daar niets maar dan ook niets mee op schoot! Positief blijven en een beetje zelfcompassie hielpen mij namelijk veel meer.

Mijn lichaam accepteren zoals het was

Hoe tegenstrijdig het vaak ook klinkt, ik besloot om mijn lichaam te accepteren zoals het was. Om mij niet meer te vergelijken met anderen. En om mijn eigen lichaam wat liefde te geven. Want ook al was ik 10 kilo aangekomen, dat maakte mij niet ineens minder waard toch? En wat mij een mooi mens maakt was niet mijn lichaam, maar ik als persoon toch?

En ik was er heilig van overtuigd dat juist die acceptatie en liefde ervoor ging zorgen dat ik wél op de juiste manier wat kilo’s kon verliezen zodat ik weer in mijn kleding zou gaan passen. En dat bleek ook zo te zijn!

Lief zijn voor mijzelf

Bovenal was ik lief voor mijzelf. Ik keek iedere dag in de spiegel en vertelde mijzelf dat ik mooi was zoals ik was. Dat mijn lichaam het verdiende om goede voedingsstoffen binnen te krijgen. Maar dat het ook verdiende om te genieten. Dat ik weer in mijn kleding wilde passen en daar ja – soms – wat voor moest laten. Maar dat te allen tijde zelfliefde voorop stond. En dat betekende dus ook genieten zonder schuldgevoel. Gecombineerd met lekker veel gezond eten, op mijn gevoel af gaan en gewoon stoppen wanneer ik vol zat.

En ik viel af!

En ik viel af! Veel sneller dan ik verwachte. Ik had mijzelf namelijk de tijd gegeven. Het maakte mij niet uit hoe lang het zou duren. Ik wist gelukkig als geen ander dat een quick fix niet bestaat. En juist hierdoor ging het heel geleidelijk, maar had ik amper een “terugval”. Voor het eerst zag ik alleen maar “goed”, ook als ik een keer niet was afgevallen of weer wat was aangekomen. Ik zag dat mijn lichaam hoe dan ook mooi was. En ik zag dat ik mijn best had gedaan. En dat was genoeg. Ik hield van mijzelf én mijn lijf en daardoor kon ik het met liefde laten afvallen.

Niet alleen die zelfliefde, maar ook een positieve mindset hebben daar enorm aan bijgedragen. At ik een keer teveel? Ach, kon gebeuren. Helemaal niets gezonds meer in huis en dus friet halen? Ach, leermomentje voor volgende keer. Was ik niet afgevallen? Ach, dan zou ik de weken die zouden volgen vast wel afvallen.

Juist die flexibele en vriendelijke manier van denken hebben mij die balans én -7,5 kilo bezorgd.

Wat springt er voor jou uit uit mijn verhaal? En wat kan je op jezelf gaan toepassen?

Veel liefs, Milou

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren