Help… Ik ga al over een maandje op vakantie en ik ben nog helemaal niet “bikini ready” dacht ik in eerste instantie. Nu heb ik twee opties zo bedacht ik me. 1. Paniekeren, stressen en hoppa mijn kcal weer flink omlaag zodat ik nog een eindsprintje in zet. Of 2. zo door blijven gaan als ik nu doe, met wellicht een kleine aanpassing, en accepteren dat ik dit jaar niet zo droog in Italië sta als dat ik er vorig jaar stond….
Niet tevreden
Ten eerste… Hallooooo ik ga al over een maandje lekker naar Italië!! Super leuk en kijk er zó naar uit! Dit jaar gaan we 10 dagen naar de Amalfi kust en het lijkt me zo prachtig. En dan hebben we het nog niet eens over het eten daar. Maar tegelijkertijd speelt er iets anders… Mijn cut die niet wil gaan zoals ik had gehoopt! Anderhalve maand ben ik al bezig en – al weet ik dat dat niet het meeste zegt – het cijfertje op de weegschaal is nog niet veranderd. Het plan, wat ik samen met mijn coach Geert van Health Advies Breda besproken had, was ook om het rustig aan te doen, zodat ik zo veel mogelijk van mijn spieren zou behouden. Top plan natuurlijk, maar door omstandigheden (weekendje Madrid, week met héél veel stress, etc.), ging het iets té rustig en is er dus nog niet heel veel veranderd. Daarnaast track ik mijn kcal bijna niet meer in Myfitnesspal en kan ik er (gelukkig!) iets losser mee omgaan. Aan de ene kant super, maar aan de andere kant resulteert dit wellicht in iets meer eten dan de bedoeling is. Anyway, het gaat dus niet zoals gepland en helemaal niet zoals ik had gehoopt.
Ik heb twee keuzes
Nou heb ik dus twee keuzes bedacht ik me. Ten eerste kan ik gaan paniekeren en stressen en mijn schema heel strak gaan inzetten om zo een eindsprint te trekken (bijvoorbeeld van 1700 kcal naar 1500 kcal) om zo helemaal bikini ready te zijn. Ik weet dat ik dit kan en dit zal dan ook zeker resultaat leveren! Maar ga ik dan niet voorbij aan het feit dat ik mijn spieren niet wil opbranden? Daarnaast, als ik nu een maand lang leef op 1500 kcal en dan lekker 10 daagjes ga genieten van al het lekkers wat Italië te bieden heeft, zou dat dan niet een enorme aanslag op mijn lijf zijn? Als in: wordt dat niet meteen lekker allemaal als vet opgeslagen? Grote kans van wel! Maar goed, dat betekent wél dat ik me lekker ga voelen in bikini en trots kan zijn op mijn resultaat! Dus misschien is dit nog niet zo’n hele gekke keuze?
Ten tweede kan mijn plan doortrekken en wellicht met een kleine aanpassing verder gaan zoals ik bezig was. Sowieso lijkt het me een goed plan om binnenkort weer langs Health Advies Breda te gaan voor een vetpercentagemeting. Zoals we allemaal wel weten zegt het gewicht op de weegschaal niet zo heel veel, dus zou ik me graag weer laten meten om te kijken of ik tóch wat progressie heb gemaakt. Aan de hand daarvan kunnen we kijken of een verdere aanpassing nodig is of niet. Maar goed, een maandje is niet heel lang en als je op de juiste en rustige manier wilt afvallen of droogtrainen ga je niet súper veel verandering zien in één maand. Dus wil ik dat wel? Vorig jaar stond ik zó droog in Italië en had daar zo hard voor gewerkt! Maar weet je wat? En hier komt het… Eigenlijk was ik nóg niet tevreden! Stom hè! Ik had geen sixpack, mijn kont was te plat en er zat nog te veel vet op mijn buik. Dus stel ik zou nu voor keuze 1. gaan is de kans groot dat ik tóch niet 100% tevreden ben….
Ik kies voor
Dus ik besluit om voor keuze 2. te gaan! Sterker nog… Met een kleine toevoeging. Naast dat ik ga ”accepteren” dat ik niet zo droog ben als vorig jaar, ga ik proberen (maar denk dat het me gaat lukken) om volledig tevreden en trots te zijn met mijn resultaat! Ik trek straks die bikini aan en denk ”Zó Milou, daar mag je gewoon trots op zijn!” Sowieso, hoe je er ook uit ziet je mag er zijn! Je bent niet meer of minder omdat je er niet wat anders uit ziet. En daar geloof ik echt in. Daarnaast mag ik al héél trots zijn op waar ik vandaan kwam. Eerlijk is eerijk, keuze 2. is voor mij de moeilijkere keuze van de twee hoor. Echt even een maandje heel streng zijn is een stuk makkelijker dan volledige zelf acceptatie en trots! Maar juist daarom kies ik voor keuze 2! In het grotere plaatje én voor mijn geestelijke gezondheid (zoals ik het maar even noem) is dit echt veel beter!
Zelfacceptatie en trots
De titel van deze blog is dan wel “Help… Ik ben nog niet bikini ready!”, maar dat is natuurlijk dikke bullshit want dat ben ik zeker wel! Al voel ik me nog niet helemaal 100% zo, dat gaat nog wel komen. En als ik logisch na denk zullen de meeste mensen me waarschijnlijk hard uitlachen als ik zeg dat ik niet “bikini ready” ben. Maar goed, wat ga ik dan nu doen? Ik heb inmiddels alweer contact gehad met Geert van Health Advies Breda en het besproken via de mail. Ik heb meteen een aanpassing in mijn voedingsschema gekregen! Super! En het grappige is… Mijn kcal zijn niet veranderd, alleen de nutriënt timing (= wanneer eet je welke voedingsstoffen) is aangepast. Dus geen extreme maatregelen… Eerst eens kijken wat dit doet. En dat vind ik helemaal prima. Ik ga dit nu 7 dagen strak volgen. Even geen cheatmeal, even geen IIFYM dag in het weekend. En dan kijken wat het met mijn lijf doet. Wil het nou echt wéér geen verschil maken… Dan gaan we wat van de kcal afhalen… Dus niets extreems, niet stressen en gewoon lekker rustig blijven 🙂 Daarnaast kies ik natuurlijk voor die zelfacceptatie en trots! Deze twee doelen (verder droogtrainen en zelfacceptatie) kunnen wat mij betreft namelijk perfect naast elkaar bestaan. Over een week kijken we verder en wil ik ook weer langs voor een meting. En voor nu? Ga ik gewoon lekker door, maar dan wel even strikt het schema volgen. Ik ga lekker knallen in de sportschool en me vooral héél veel verheugen op de aankomende vakantie! Ik sta iedere dag op, kijk dan zoals gebruikelijk in de spiegel, en zeg tegen mezelf dat ik mooi ben, trots op mezelf mag zijn en zeker wel bikini ready ben 🙂 Ik ben er vandaag al mee begonnen en het werkte meteen! Doen jullie met mij mee?
Liefs, Milou
Wil je me blijven volgen? Dat kan via: Facebook, Instagram en Bloglovin.
Spreek je jezelf hier nu niet enorm tegen? Eerst zeg je voor optie 2 te gaan, maar als je binnen een week geen resultaat ziet dan gaan de kCal omlaag. Klinkt als het goedpraten van optie 1. En heel vaak ‘lekker’ zeggen, maakt niet dat je relaxter klinkt 😉
Wat ik met deze blog probeerde uit te leggen is dat optie 1 mijn eerste reactie was. Inclusief heel streng zijn en een beetje in paniek raken. Maar toen heb ik de omschakeling gemaakt en besloot niet in paniek te raken. Om, wat er ook zou gebeuren, tevreden te zijn! Dat betekent niet dat als je die omschakeling in je hoofd maakt, dat je dan niet tegelijkertijd ook naar je doel kan werken. Alleen koos ik ervoor om dit niet mega streng te doen, zonder paniek en om tevreden te zijn met wat het resultaat ook mocht zijn. Wat mij betreft zijn dat echt twee werelden van verschil. Nu een maand later kan ik zeggen dat ik inderdaad heel rustig door ben gegaan met mijn schema (zonder paniek en suuuuper streng te zijn) en dat ik mij er super relaxed bij voel en enorm veel zin heb in de vakantie! Fysiek heb ik niet eens zo veel verschil gemaakt, maar vooral mentaal. En daar ben ik blij om 🙂