Milou, track jij je calorieën nog? Nee, nee, nee en een beetje ja! Als jij mij al langer volgt dan weet je vast dat ik een hele tijd, wel twee jaar denk ik, mijn calorieën heb bijgehouden in een app. Ik schreef over mijn haat-liefde relatie met Myfitnesspal en wellicht weet jij misschien ook wel dat ik er sinds begin dit jaar mee gestopt ben door het lezen van deze post. Aangezien ik steeds vaker de vraag krijg of ik mijn calorieën nog bijhoud en of ik de voedingswaarden van recepten weet, wil ik je vandaag meer vertellen over hoe ik gestopt ben en hoe het mij nu vergaat… 

Stoppen met Tracken

Hoe ben ik er ook alweer mee gestopt? Dit is inmiddels al zo’n 7 maanden geleden, dus ik moet echt even graven. Ik denk dat veel mensen mijn mening delen dat het niet zo heel makkelijk is om hiermee te stoppen als je het eenmaal gewend bent. Heel stom, maar wat ik dus eerst wel eens had als ik een dag mijn calorieën niet bijhield is dat ik veel meer at onder het mom van “ach ik hoef het nu toch niet in te voeren”. Wauw, wat een mindfuck is die app dan hè? Dit, samen met het feit dat alles zo “gecontroleerd” en “niet spontaan” was, heeft de doorslag gegeven om ermee te willen stoppen. Ik wilde mijn spontaniteit en normale manier van eten terugkrijgen…

Eerst wilde ik nog wel eens meer gaan eten onder het mom van “ach ik hoef het nu toch niet in te voeren”.

Uiteindelijk is de overstap naar een voedingsschema van Health Advies Breda voor mij dé tool geweest om “af te kicken”. Dit hield in dat ik nog wel een x aantal calorieën at, maar dit was van tevoren berekend en uitgeschreven in een voedingsschema. Als ik dit zou volgen, hoefde ik de app niet meer te gebruiken en hield ik toch mijn te eten calorieën onder controle. Hier en daar gebruikte ik de app nog om eens wat alternatieven uit te rekenen voor bepaalde maaltijden, maar ook daar werd ik steeds flexibeler in. Ik hou er niet van om iedere dag precies hetzelfde te eten, dus week ik af en toe van mijn schema af. Eerlijk is eerlijk, na twee jaar tracken en een goed geheugen en vermogen tot inschatten, kon ik de calorieën ook best goed inschatten. Dit gaf natuurlijk nog wel een soort van controle, maar dat tot op het grammetje afwegen deed ik niet meer. Zó fijn! Ook al was het eten via een schema aan de ene kant wel fijn (niet zo veel hoeven nadenken over wat ga ik nou weer ging eten), toch paste het niet bij mij. Omdat ik ten eerste van afwisseling hou en ten tweede recepten voor mijn blog wil maken die ik ook nog gewoon lekker kan opeten, haha.

Dus stopte ik met het schema, nadat ik tien dagen op vakantie was geweest naar Italië. Ook deze vakantie was weer een handige “tool” om te stoppen, aangezien ik in die twee weken toch nergens naar gekeken heb. En eigenlijk vanaf die dag, heb ik niets meer bijgehouden. Vrijheid! Serieus, ik kon weer gewoon eten wat ik wilde. Een spontaan etentje kon gewoon, want ik hoefde toch niets meer te “passen en meten”. Ik kon weer naar hartelust recepten maken voor mijn blog die niet aan bepaalde standaarden moesten voldoen. Heerlijk. Heel af en toe, voor een nieuw recept bijvoorbeeld, raakte ik de app nog aan. Gewoon om even te kijken hoeveel calorieën er nou eigenlijk in zitten en of het een normale portie is om met jullie te delen op mijn blog. Maar hele dagen of weken tracken dat doe ik sinds die dag niet meer!

Vrijheid! Serieus, ik kon weer gewoon eten wat ik wilde.

Tracken in mijn Hoofd

Heb ik het dan helemaal losgelaten? Soms wel en soms niet. Weet je, zoals ik net al zei kan ik het na twee jaar tracken gewoon redelijk goed inschatten. Dus tel ik op gewone dagen vaak nog wel een beetje in mijn hoofd. Ontbijt 400, lunch 350, pre-workout 200, etc…. Zo houd ik het een soort van onder controle en zo kan ik na een aantal dagen waarin ik gewoon weet dat ik té veel gegeten heb ervoor zorgen dat ik iets minder eet. Zo hield ik mijzelf op gevoel (en een klein beetje in mijn hoofd tellen) in balans. Een spontaan etentje, ja hoor kon gewoon! Volgende dag gewoon iets meer opletten. Dit lijkt mij de meest “normale” manier van met je voeding omgaan. Daarom ben ik ook blij dat ik dit op deze manier weer kan. Ik weet niet of het tellen ooit helemaal verdwijnt. Ik denk het niet, maar misschien is dat ook wel niet erg. Een beetje weten wat je binnenkrijgt is niet verkeerd toch?

Ik weet niet of het tellen ooit helemaal verdwijnt. Ik denk het niet, maar misschien is dat ook wel niet erg. Een beetje weten wat je binnenkrijgt is niet verkeerd toch?

In balans of uit balans?

Tja, ben ik nu in balans of uit balans? Een paar maanden is deze manier van eten super goed gegaan en was ik echt helemaal in balans! Zowel in mijn hoofd als op de weegschaal. Ik zeg het nogmaals: heerlijk! Ik denk dat ik wel iets meer at op deze manier, omdat er toch meer spontane dingen kwamen waar ik “ja” op zei. Aan de andere kant at ik niet als ik geen honger had, terwijl ik daarvoor misschien wel iets gegeten had omdat ik het “nou eenmaal zo gepland had”. Ook compenseerde ik een paar dagen door wat minder te eten als ik een weekend met bijvoorbeeld veel feestjes/etentjes had gehad. Al met al hield het zich toch in balans, maar ik moest natuurlijk wel blijven opletten, ik kom namelijk best snel aan.

Maar toen raakte ik zelf helemaal uit balans en kwam ik ziek thuis te zitten. In deze blog schreef ik al uitgebreid over mijn emotie-eten, nachtelijk eten, etc. Hierdoor is ook mijn voeding dus weer uit balans geraakt en zeg maar gerust dat ik meer gegeten heb dan dat ik zou moeten (het aantal kilootjes extra op de weegschaal zijn daar getuige van). Maar één ding waar ik wel blij mee ben is dat ik nog steeds niet ben “teruggevallen” op het tracken van mijn calorieën. Het is een verleiding hoor (wauw en nu klinkt het net echt als een verslaving!), want dan kan ik die controle misschien weer wat terugkrijgen. Toch weiger ik, want ik weet dat ik dan weer veels te gecontroleerd ga eten en dat wil ik gewoon niet meer. Ik wil op een “normale” manier met voeding om kunnen gaan en niet een etentje afzeggen omdat ik anders niet met mijn calorieën uitkom. Dat zijn namelijk nou net de fijne momentjes in het leven: die spontane etentjes, feestjes of avonden met vrienden of familie. Die wil je toch niet uit de weg gaan? Ik in ieder geval niet!

Ik wil op een “normale” manier met voeding om kunnen gaan en niet een etentje afzeggen omdat ik anders niet met mijn calorieën uitkom.

Conclusie

Ik ben nog steeds heel erg blij dat ik die app niet meer gebruik! Maar ik moet wel toegeven dat het in die twee jaar enorm veel inzicht heeft gegeven. Ik bedenk me nog wel eens of ik het nou zou aanraden aan mensen die willen afvallen (of aankomen), maar nog niet veel van voeding afweten… En ik denk dat ik het wél zou aanraden! Het is namelijk een bron van informatie, niet alleen over je calorieën, maar ook over de verhouding koolhydraten/eiwitten/vetten in je voeding en waar je je nou het beste bij voelt. Ook hebben veel mensen geen idee hoe snel “vette, maar gezonde voeding”, zoals avocado’s, olijfolie en noten, aantikken in het aantal calorieën. Natuurlijk zijn ze wel gezond, maar ook hiervan moet je met mate eten als je wilt afvallen. Uiteindelijk moet je gewoon onder een x aantal calorieën zitten als je wilt afvallen en een app geeft je daar inzicht in. Maar. En hier komt mijn grote maar. Hoef je niet meer af te vallen? Heb je geen specifiek doel meer voor ogen? Of wil je gewoon weer wat spontaner kunnen zijn? Stop er dan mee. Je gevoel en intuïtie kunnen héél veel, zelfs als je nog wel wilt afvallen! Het is alleen een kwestie van dit gevoel terugkrijgen en weer op jezelf (in plaats van een app) gaan vertrouwen.  De meeste andere mensen (die er nooit zo mee bezig zijn geweest) kunnen ook gewoon op gewicht blijven zonder een app, dus jij kunt het ook! Gebruik je de app wel en ben je er helemaal happy mee? Ga dan vooral zo door. Altijd doen waar jij je goed bij voelt natuurlijk!

Grappig eigenlijk dat ik zo diep inga op het tracken van calorieën of niet. En hoe ik ermee ben gestopt. Echt alsof het een verslaving was. Maar ik weet gewoon dat het voor mij best moeilijk is geweest en ik hoor zo vaak om mij heen dat anderen dat ook vinden. Vandaar dat ik nog even mijn verhaal op papier (beeldscherm) wilde zetten. Het is een vrijheid die ik heb terug gekregen en zal echt proberen om er niet meer mee te beginnen. Al zou dat in principe ook helemaal niet nodig zijn, want met het “schatten en tellen” in mijn hoofd kom ik al een heel eind. En dat is genoeg.

Nou ben ik natuurlijk rete benieuwd, track jij je calorieën (nog) met een app? Of ook in je hoofd misschien? Vind je dit fijn of zou je er ook liever mee stoppen?

 

Liefs, Milou 

WIL JE ME BLIJVEN VOLGEN? DAN KAN VIA: FACEBOOK, INSTAGRAM EN BLOGLOVIN. 

BewarenBewaren