Het is nu iets meer dan een maand geleden dat ik de omschakeling maakte en zo goed als vega(n) wilde gaan eten. Daarom vond ik het hoog tijd om jullie eens te laten weten hoe dat bevallen is en of het gelukt is…
De Eerste Twee Weken
De eerste twee weken heb ik eigenlijk helemaal (laten we zeggen voor 95%) veganistisch gegeten. Het voelde zo goed! Wij aten heerlijk en zelfs mijn vriend miste vlees en kaas eigenijk niet.
Dan heb ik gelukkig aardig wat inspiratie in de keuken en weet goed hoe ik toch lekker kan koken zonder dierlijke producten.
Het voelde dus enorm goed en thuis had ik totaal geen probleem om vegan te eten. Ik haalde gewoon geen dierlijke producten meer in huis en dan kon ik gewoon lekker koken met de plantaardige producten die ik in huis had gehaald. Geluk bij een ongeluk was ik ook niet veel van huis (want dan wordt het lastiger…).
Voor écht lekkere maaltjes gebruike ik mijn favoriete smaakmakers: pindakaas, amandelpasta, hummus, avocado, noten, tahin, edelgistvlokken, olijven, zongedroogde tomaten, kruiden, goede olijfolie en meer. Smaakloos eten doe ik niet aan!
En Toen Werd Ik Moe…
En toen werd ik moe. Nóg meer vermoeid dan anders. En dat was klote. Ik heb zo’n idee dat ik toch te weinig eiwitten binnen kreeg. Normaal gesproken moet dat als veganist geen probleem zijn en kan je veel eiwitten halen uit onder andere noten, soja producten, bonen en volkoren granen.
Door mijn buikklachten kan ik helaas heel slecht tegen alles wat soja in zich heeft (dus tempeh, tofu of andere vleesvervangers gebruiken als eiwitbron kon dus niet) én blaas ik enorm op van de meeste peulvruchten (dus vielen die ook af).
Ik zocht het dus vooral in noten en volkoren granen, maar toch voelde ik mij slap en moe. Daarom besloot ik om toch weer een klein beetje dierlijke eiwitten toe te voegen. Zo at ik af en toe geitenkaas over mijn salade en soms wat biologische magere kwark.
En Hoe Zit Het Met Vlees?
Dat heb – na die eerste twee weken – toch nog wel een beetje gegeten. Een heel klein beetje. Dat komt voornamelijk omdat dat mij erg werd aangeraden als resultaat van mijn bioresonantie test. Ik heb schijnbaar al een erg laag gehalte aan Carnitine in mijn lijf – wat zorgt voor energie – en helemaal geen vlees meer eten zou dat nog meer naar beneden halen. En aangezien ik zo moe werd is dat misschien ook wel de reden geweest dat ik nóg vermoeider werd dan anders…?
Daarnaast wil(de) ik als ik buiten de deur of bij anderen eet niet al te moeilijk zijn. Daarnaast om mijzelf écht 100% dingen te gaan ontzeggen toen ik nog last had van mijn eetbuien vond ik niet zo’n goed idee. En eigenlijk vond ik het nog steeds wel gewoon lekker.
Dus heb ik – tja wat zal het zijn? – zo’n 5-6 keer vlees gegeten in één maand. Dat vind ik dus echt héél weinig, als je bedenkt dat ik daarvoor elke dag vlees/kip at. Dan wel niet altijd bij mijn avondeten, maar wel vaak kipfilet op crackers of door mijn salade.
Ik ben vlees nu echt gaan zien als een echte “treat meal”. (Edit: wellicht is het woord “treat meal” in dit geval niet zo slim gekozen. Wat ik ermee bedoelde te zeggen is dat ik het nog maar als zeldzaam ga zien, in plaats van een gewoonte.) Iets wat ik af en toe eet en dan ook enorm van geniet. (Edit: Want, ja ik kan er nog wel steeds van genieten, helaas.) In principe kook ik het thuis niet, tenzij het een uitzondering is in het weekend bijvoorbeeld. Ook probeer ik dan zo veel mogelijk goede kwaliteit en biologisch vlees te kopen. Met uiteten of bij anderen thuis eet ik het wel gewoon als het op het menu staat.
De “echte” 100% omschakeling met vlees heb ik nog niet gemaakt, maar ik kan wel zeggen dat ik zo’n 90% minder vlees eet dan voorheen. En dat is toch best een verschil of niet?!
Mijn Grote Liefde: Kaas
Tja, en hoe zit het dan met de andere dierlijke producten: kaas, eieren, whey en andere zuivel? Dat eet ik ook véél en véél minder. Ik ben inmiddels van mijn Hüttenkäse verslaving af. Heel makkelijk hoor, gewoon niet meer in huis halen, haha!
Gewone whey eiwitpoeder gebruik ik niet meer en dat heb ik vervanger door vegan eiwitpoeder. Wel iets minder lekker, maar gewoon veel en veel gezonder.
Baksels, koekjes, repen, taart etc maak ik eigenlijk standaard vegan. Het is namelijk vaak helemaal niet nodig om boter of eieren te gebruiken. Je kan net zo goed vegan boter/kokosolie of een ei-vervanger (1 eetlepel lijn- of chiazaad plus 3 eetlepels water) gebruiken!
Eieren zijn ook een echte “treat meal” geworden. Zo at ik voorheen vaak wel 1 eitje per dag – of door mijn mugcake/gebakken havermout – of op een cracker/brood/salade. Nu verwen ik mijzelf in het weekend met 1 gekookt of gebakken eitje.
Gewone melk dronk of gebruikte ik al niet. Ik was al een enorme fan van amandelmelk en gebruikte dat voor alle baksels etc. Toch heb ik er een nieuwe favoriet bij: havermelk. Wauw, dat is echt nog veel lekkerder!
Kwark en yoghurt is ook iets wat ik voorheen erg vaak at. Sterker nog, minimaal 1x per dag. Nu koop ik heel af en toe wat kwark en als ik gemiddeld op 2x per week een bakje kwark zit dan is het veel.
En tja, nou kom ik bij iets wat denk ik de meeste vegans het moeilijkste vinden om op te geven: kaas! Als echte kaaskop ben ik ook gek op kaas! Toch ben ik het veel minder gaan eten. Ik heb wel standaard wat geitenkaas in huis en om het weekend koop ik wat oude (geiten)kaas voor op brood.
Ben Ik Vegan Geworden?
De titel van deze blog is dan wel “Mijn eerste maand als vega(n)”… Maar nee, ik kan (nog) niet zeggen dat ik een echte veganist ben geworden. Zo goed als vegetariër, dat wel! (Edit: Oftewel een hele bewuste flexitariër, want 100% vegetariër, dat ben ik ook helaas nog niet).
Op dit moment voel ik mij gewoon super goed bij het feit dat ik in de basis vegan eet. Baksels en zoetigheden maak ik ook standaard vegan. Daarbij eet ik dus af en toe wat kaas of een ei – echt om van te genieten – maar zeker niet meer als gewoonte. Vlees is al helemaal een “treat meal” en heb ik de afgelopen maand niet eens meer zelf gekocht. Als ik het dan eet probeer ik het zo veel mogelijk biologisch te laten zijn. Over vis heb ik het eigenlijk nog helemaal niet gehad, maar ook dat zie ik als een “treat meal”.
Wie weet is dit over een maand weer helemaal anders – al verwacht ik at eigenlijk niet!, maar voor nu ben ik hier heel blij mee! Ik kan zeggen dat ik weer helemaal in balans ben en zelfs mijn eetbuien zijn gewoon helemaal over. Hoe fijn is dat?!
Ben jij vegetariër of veganist? Sinds kort of al jouw hele leven? En hoe heb jij die omschakelijk ervaren? Ik ben daar echt super benieuwd naar… Dus laat hieronder of op Instagram/Facebook een berichtje achter en laat mij jouw verhaal weten!
Liefs, Milou
WIL JE ME BLIJVEN VOLGEN? DAT KAN VIA: FACEBOOK, INSTAGRAM, PINTEREST EN BLOGLOVIN.
Super om te lezen dit! En fijn dat je je er zelf ook zo goed bij voelt, afgezien van de vermoeidheid. Niet 100% vega(n) gaan, of dat nou om gezondheidsredenen is of omdat je gewoon erg geniet van af en toe iets dierlijks (of dus allebei!), is geen schande. Alle beetjes helpen!
Ik ben zelf bijna 2 jaar veganist geweest. Vrijwel van de één op de andere dag de switch gemaakt destijds, zonder moeite (ik was al wel een paar maanden vegetariër toen). Kort geleden ben ik weer ‘gewoon’ vegetarisch gaan eten, omdat ik momenteel behandeld wordt voor een eetstoornis. Die switch is mentaal eigenlijk makkelijker gegaan dan ik had gedacht. Maar nog steeds eet ik veel dagen volledig veganistisch, omdat ik dat nou eenmaal gewend ben. Misschien dat ik het ooit weer aan kan om helemaal veganistisch te eten, maar ik zie dat in de nabije toekomst nog niet gebeuren en dat is oké. Progressie, niet perfectie, daar draait het om. 🙂
Hoi Anna,
Dat heb je mooi verwoord: het gaat om progressie en niet perfectie!
Liefs, Milou
Super herkenbaar! Ik ben de afgelopen maand door een soortgelijk proces gegaan, ik wilde ook heel erg minderen in het eten van dierlijke producten. Alleen heb ik ook buikklachten (PDS) en ik reageer slecht op sojaproducten (vooral op plantaardige zuivel, tempeh en tofu gaat wel iets beter) en ik kan niet tegen dadels en peulvruchten. En deze dingen worden zo vaak gebruikt in veganistische gerechten.
Ik heb ook gemerkt dat dit 100% vegan eten wel heel erg lastig maakt. Ik was vorige maand bij Veggieworld (een beurs voor mensen die minder dierlijke producten willen eten) en ik vond het geweldig om te zien hoeveel vegan opties er waren, bijna van alles was een vegan variant. Maar helaas kon ik er met mijn klachten bijna niets van eten.
Ik heb dus, net als jij, ook besloten om te proberen drastisch minder dierlijke producten te eten en ik eet nu ook echt wel 80% minder vlees dan ik voorheen deed, maar 100% gaat het voor mij ook niet worden. Dan wordt mijn dieet voor mijn gevoel echt te beperkt. Toch voel ik me al heel goed bij hoe ik nu eet en ik geloof ook zeker dat dit ook al een verschil maakt. Voor je lichaam en voor het milieu!
Hoi Karlijn,
Wat goed dat je het ook geprobeerd hebt! Het maakt het inderdaad een stuk lastiger, maar daarom denk ik ook dat zo veel mogelijk minderen in dierlijke producten al een hele stap vooruit is! Zowel voor je gezondheid, als de dieren en het milieu!
Liefs, Milou
Kudos dat je minder vlees en kaas eet, maar noem jezelf geen vegan of vegetarier want dat ben je niet. Je bent een omnivoor die bewust minder vlees eet.
Hoi Ferdinand,
Zoals ik aan het einde van mijn blog concludeer is dat ik inderdaad geen vegan ben geworden. Je kan het ook een hele bewuste flexitariër noemen, maar eerlijk gezegd heb ik sowieso nooit van labels gehouden. Mijn blog en de uitleg zeggen denk ik genoeg en de stappen die ik genomen heb is wat voor mij telt.
Liefs, Milou
Zo goed als vegetariër zou ik niet zeggen, maar wel goed dat je mindert! Alleen een dood dier zien als ‘treatmeal’ is toch wel echt belachelijk..
Hoi Evy,
“Zo goed als vegetariër” voelt het voor mij wel op dit moment, maar je zou het ook een hele bewuste flexitariër kunnen noemen. Treatmeal is een beetje een verkeerde woordkeuze geweest, maar hoe dan ook ik eet het een héél stuk minder en dat is wat ik belangrijk vind!
Liefs, Milou
Met alle respect, maar een eiwittekort loop je op zo’n korte termijn echt niet op. Je zou (als goed doorvoede westerling) wekenlang moeten vasten om de aminozuurbalans verstoord te krijgen. Als je gewoon je dagelijkse calorieen binnenkrijgt met redelijk voedzaam eten, is er niks aan de hand. M.a.w. het moet logischerwijs door iets anders gekomen zijn dat je je minder energiek voelde.
Hoe dan ook, heel tof dat je minder dierlijke producten bent gaan eten! 🙂
Hoi Gino,
Ik denk achteraf ook dat het misschien een soort van “ontwenningsverschijnselen” of iets dergelijks waren. Ik had namelijk altijd een enorm eiwitrijk eetpatroon en dat veranderde dus flink in een keer. Maar thanks voor je reactie!
Liefs, Milou
Goed dat je ermee bezig bent. Toch vraag ik mij af waarom je het hebt over bijna vegan. Het is hooguit bijna vegetarisch. Het lijkt je meer te gaan over gezondheid dan dierenleed. Jammer dat zo’n mooi onderwerp dan toch weer moet gaan over dierlijke producten. Ik hoop dat het je gaat lukken om vegan te worden. Het is een super levensstijl! Succes.
Hoi Esther,
Ik concludeer ook aan het einde van mijn blog dat ik dus geen vegan ben geworden (helaas). Volgens mij heb ik het dus niet over “bijna vegan”. Maar goed, hoe ik het ook geschreven heb… Het gaat bij mij met grote stappen vooruit en dat is wat naar mijn mening telt 🙂
Liefs, Milou
Wat tof dat je dit een maand hebt gedaan en geprobeerd! Zelf eet ik nu een jaar veganistisch en dat gaat allemaal prima. In t begin had ik ook net als jij last van erge vermoeidheid, niet vooruit te branden. Terwijl je overal leest dat je gaat barsten van de energie. Ik denk zelf dat t geen tekort aan eiwitten is geweest, maar wel dat mijn lichaam moest wennen aan de omschakeling en in verhouding meer koolhydraten nodig had. Het had even tijd nodig 🙂
Hoi Maaike,
Precies, ik verwachtte ook juist veel energie te krijgen, maar het tegenovergestelde was waar. Nu denk ik inderdaad ook dat het ontwenningsverschijnselen of iets dergelijks waren. Kreeg je na die eerste periode wel weer meer energie? Fijn dat je nu al een jaar vegan eet en dat het zo goed gaat trouwens!
Liefs, Milou
Ik ben zelf nu ongeveer een jaar vegetariër en probeer thuis zoveel mogelijk vegan te eten. Vlees mis ik helemaal niet, maar ik merk wel dat ik nooit helemaal vegan zou kunnen eten. Zoals jij zegt eet je kaas en ei voornamelijk als ‘lekker, extra’. Dat is denk ik ook super belangrijk, de balans tussen wat je fijn en lekker vind en wat je principes zijn. In andere woorden, het klinkt alsof jij een super goede balans hebt gevonden!
Hoi Marieke,
Precies, die balans vind ik op dit moment erg fijn en voel ik mij goed bij! Goed dat jij ook zo veel mogelijk vegan probeert te eten! 🙂
Liefs, Milou