Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik er nooit echt bij hoorde. Dat ik altijd ‘the odd one out‘ was bij mijn vriendinnengroepjes. En dat onzekere gevoel heeft me lang beïnvloed. Er zijn 2 dingen die mij enorm geholpen hebben om dit los te laten.
Op de basisschool werd ik gepest omdat ik dikker was. Ik had maar 1 echt vriendinnetje. En dan ben ik ook nog eens jarig op 23 juli, middenin de zomervakantie, dus was de opkomst op mijn kinderfeestjes en verjaardagen altijd erg karig.
Ze willen niet naar mijn kinderfeestje komen, ze vinden mij niet leuk genoeg, dacht ik dan.
Toen ik naar de middelbare school ging heb ik verschillende vriendinnengroepjes gehad, maar ook daar voelde ik mij altijd net dat ene meisje die er niet echt helemaal bij hoorde.
Ik mocht aansluiten, maar was nooit de ‘kern’ van de vriendinnen.
Althans, zo ervaarde ik het. Heel eerlijk weet ik niet eens op dit ook echt zo was.
Maar dit heeft mij lang een gevoel gegeven dat ik er nooit echt bij hoorde. Dat ik anders was dan de rest. Dat ik niet leuk genoeg was.
Inmiddels heb ik dat juist kunnen omarmen. Ik ben in gaan zien dat ik hoe dan ook uniek ben. Net als iedereen. En ja, ik match ook niet met iedereen. Dat is 100% oké.
Het belangrijkste vind ik dat ik mijzelf kan zijn, met al mijn quirky kanten. De soms wat gekke, maar ook gevoelige Milou, die zegt waar het op staat en niet meeloopt met de rest. En dan is het logisch dat niet iedereen mij leuk vindt. Ik vind ook niet iedereen leuk. Ik ben ik en dat kunnen omarmen is wat voor mij ging tellen.
Maar toch, kwam dat gevoel dat ik er niet bij hoorde nog steeds soms omhoog.
Bijvoorbeeld als mijn vrienden waar ik vaak samen mee afspreek met zijn tweeën wat gingen doen, zonder mij erbij te vragen.
Natuurlijk weet ik dat dit gewoon moet kunnen. Juist! Doe ik zelf ook!
Maar toch kwam dat onzekere gevoel dan heel even omhoog. Dan voelde ik het mijn lichaam instromen. Alsof mijn buik werd samengeknepen. En ik me ineens weer dat onzekere meisje voelde.
Zie je nou wel… Ze vinden je niet leuk genoeg om je erbij te vragen.
Lang probeerde ik te rationaliseren dat ik dat niet moest voelen. Want, tuurlijk kunnen zij gewoon met elkaar afspreken. Maar of dat werkte? Nee! Dan bleef dat gevoel knagen. Hoe zeer ik het ook probeerde om het er niet te laten zijn. Want ik hoorde dat niet te voelen, dacht ik.
Maar zonder succes natuurlijk. Een gevoel als dat kan je ook niet weg rationaliseren.
Tot ik leerde dat het gevoel er gewoon mocht zijn. Dat ik me even zo mocht voelen. Dat het een gevoel van vroeger was, maar dat het oké was om dat nu weer even te ervaren.
En wat er gebeurde?
Het onzekere gevoel verdween dan vrij snel! Juist door het toe te laten. Met mijn aandacht naar het gevoel in mijn buik te gaan. En ook echt toe te staan om dit te voelen.
En pas nadat ik dat deed kon ik er rationeel over denken en beseffen dat het een gevoel van vroeger was en dat het helemaal oké was dat zij afspraken zonder mij.
Dat ik nog steeds gewoon Milou ben die zij óók heel leuk vinden.
Het wegstoppen van onzekere gevoelens werkt niet, dan blijven ze knagen.
Maar door uit te zoeken waar ze vandaan komen en het gevoel er volledig te kunnen laten zijn. Dan kan je vervolgens – pas wanneer het volledig doorvoeld is – switchen naar “Nee, ik ben helemaal goed en leuk genoeg zoals ik ben“. En dat gevoel van vertrouwen in jezelf gaan omarmen.
Hoe is dat voor jou? Kan jij al het gevoel wat je voelt volledig ervaren en omarmen? Ook al zijn het rot gevoelens of onzekerheden?
Nu ik dit aan het schrijven ben, besef ik ook dat ik dit gevoel al lang niet meer gehad heb op dat soort momenten. Het maakt mij niet meer onzeker en dat is zo fijn om te ervaren!
Dat is een gevolg van een reis naar liefde voor mijzelf. Het onderzoeken van mijn onzekerheden. Het doorvoelen van alles wat zich aandient. En het omarmen van wie ik in de kern ben.
In Selflove Journey wil ik jou ook meenemen op een ‘reis’ naar liefde voor jezelf en volledig jezelf kunnen zijn. Met alles wat je bent en hoe je eruit ziet. (er is plek voor maximaal 8 dames, de eerste 2 plekken zijn al gevuld)
Want iedereen is uniek en we hebben allemaal onzekerheden die we met ons meedragen. Maar dat betekent niet dat dat altijd zo moet blijven. Volledig jezelf kunnen zijn is iets wat voor iedereen weggelegd is. En hoe het gewoon zou moeten zijn toch?
Dus ben je klaar om vol zelfvertrouwen te gaan leven, jezelf op 1 te zetten en jezelf zo ook te gaan behandelen?
Check even deze pagina en vraag z.s.m. een matchcall aan >>
Liefs, Milou
