Twee weken geleden besloot ik om weer een vegan challenge aan te gaan. Twee weken, omdat precies daarna mijn verjaardag zou zijn. Is hij geslaagd en was het lastig? 

Week 1

De eerste week is mij eigenlijk super goed af gegaan, vol motivatie ging ik erin. Zoals je in dit eetdagboekje kan zien, heb ik aardig wat lekkere dingen gegeten. Zelfs de verjaardag van mijn vriend ging mij verrassend goed af.

Ik zorgde er namelijk voor dat ik een vegan chocolade mousse voor mijzelf had gemaakt, zodat ik die kon eten terwijl de rest aan het gebak zat. Heerlijk, ik kwam niets te kort.

Zelfs ‘s avonds bij mijn favoriete restaurant in Nijmegen (Flores) had ik geregeld dat ik volledig vegan kon eten (wat ze overigens niet op de kaart hebben staan, dus moet je er echt even van tevoren over bellen). Ik kon enorm genieten van wat ik wél kon eten, al begon hier al een beetje de craving naar mayonaise. Wij kregen er namelijk héérlijke frietjes bij, maar friet zonder mayo is voor mij zoals chocolade zonder cacao. Dat kan gewoon niet! Ook staarde de gezouten roomboter naar mij (en hoorde ik ook “Milou, Milou!?”), die mijn vriend rijkelijk op zijn broodje smeerde. Afijn, mijn vegan bordjes waren ook heerlijk!

Overigens ben ik deze week een kilo afgevallen, best veel hè? Ik weet ook hoe het komt… Op meerdere momenten buiten de deur was ik niet super voorbereid en had ik dus écht best wel honger. Dit is eventjes zo vol te houden, maar kan je natuurlijk niet altijd blijven doen. Anyway, die kilo minder was natuurlijk wel mooi meegenomen.

Week 2

Ook de tweede week begon enorm goed. Tot de Vierdaagse feesten. Ik zal het maar meteen verklappen… Op de woensdag in week 2 at ik een niet-vegan lunch. Ik was nog zó voorbereid en had ‘s ochtends mijn eigen bammetjes met avocado en hummus meegenomen. Wij zaten namelijk al om half 8 buiten aan de straat bij vrienden voor de deur om de lopers aan te moedigen. Maar toen er tegen een uur of 11 een paar wijntjes in gingen (ja ja dat hoort erbij) werd ik toch best een beetje aangeschoten én barstte op een gegeven moment van de honger.

Samen met vrienden doken wij een lunchtentje in dat handig was voor hun kids, maar wat bleek? Niets vegan op de kaart. Toen ik vroeg of ze hummus of avocado hadden kwam er ook een “nee helaas”. En weet je wat? Op dat moment wilde ik niets liever dan gewoon een goede lunch eten en wilde ik dus echt geen genoegen nemen met droog brood of een salade zonder smaakmakers. Ik bestelde dus een sandwich met kaas en ei. Yep, so be it. En eerlijk gezegd was het natuurlijk ook een beetje de alcohol waardoor ik wat makkelijker werd om van de challenge af te stappen.

Maar de dag was nog niet om, wat drankjes en een powernap verder belandden wij in Nijmegen. Hoewel alles er zo lekker uit zag en de burger van mijn vriend enorm lekker rook, scoorde ik een vegan burger van tofu. Ook echt super lekker en blij dat ik weer de draad opgepakt had. Maarrr… Toen wij even later langs een churros tentje liepen, wist ik al meteen hoe laat het was. Achtergrond info: mijn vriend en ik lopen al 2 jaar lang te zoeken naar churros overal waar wij komen, maar op de een of andere manier nog nooit gevonden. Tot die bewuste woensdag. Dus tja, een paar churros zijn mijn buikje wel in gegaan…

Ben ik nu een slappeling? Kan ik niet eens twee weken een vegan challenge volhouden? Nee hoor, ik denk het niet. Natuurlijk mag je hier trouwens een andere mening over hebben. Maar ik vind dus van niet. Ik had het natuurlijk helemaal niet hoeven te vertellen. Ik had heel makkelijk deze blog kunnen schrijven en zeggen dat het mij gelukt was. Maar zo kennen jullie mij niet hè? Haha, ik zal altijd eerlijk zijn! En daarnaast heeft het dit keer nog een andere reden!

Ik wil namelijk laten zien dat je sowieso niet faalt als iets niet lukt. Ik heb heel eventjes gebaald, dat wel, maar mij er ook meteen overheen gezet. “It is was it is“. De reden dat ik de challenge deed was om nóg bewuster met mijn voeding om te gaan en dat heb ik gedaan. De reden was niet om mijzelf te veel te kwellen. En natuurlijk moet ik zeggen dat de alcohol wel een rolletje heeft gespeeld hoor… Ik werd er echt een stuk makkelijker van en dat is ook meteen het leuke én het gevaar van een paar wijntjes, haha. En verder wilde ik kijken of volledig vegan eten bij mij paste. En daar heb ik nu een antwoord op!

De rest van de week heb ik het weer super goed kunnen volhouden! Of nouja “volhouden”… Ik voel me er ook gewoon de meeste tijd super goed bij (vooral als ik thuis ben) dus voelt het niet als volhouden.

Tot zaterdag kwam (één dag voor het einde) en ik de hele dag op pad was en bij vrienden een verjaardag had én waar wij gingen barbecuen. Eerlijk toegegeven, ook al at ik echt voor 90% plantaardig die dag (er waren vegan brownies, hummus met rauwkost én vega burgers) ook hier at ik wat dierlijke producten.

Waar ik mij goed bij voel…

Ik voel mij enorm goed bij het eten van 80 à 90% vegan. Vooral thuis is het al echt een gewoonte geworden (niet alleen door deze twee weken hoor, ook daarvoor al at ik heel veel vegan thuis) en is het dus heel makkelijk “vol te houden”.

Maar nu komt het… Buiten de deur of met speciale gelegenheden wil ik gewoon wat vrijer kunnen zijn. Dan wil ik niet super streng zijn en sterker nog, dan wil ik ook gewoon van een stukkie kaas, boter of mayo kunnen genieten! Ik word er dus niet gelukkiger van als ik 100% vegan eet en daar ben ik nu dus achter gekomen. Ook voelt het gewoon niet goed om mijzelf in bepaalde situaties restricties op te leggen. Geluk, gezondheid en “doen wat goed voelt” zijn voor mij de graadmeters of ik iets wel of niet wil doen tegenwoordig. En ik denk dat ik met 80 à 90% plantaardig alle drie de aspecten kan afvinken!

Wat ik trouwens wel erg fijn vind ik dat ik vlees helemaal niet mis. Dat kan ik echt super makkelijk laten staan en het trekt mij niet eens meer om zelf iets met vlees te maken of te bestellen. Wel at ik voor de challenge nog wel eens af en toe een hapje van Joost. Gewoon ff voor de smaak, maar na een hapje is het ook weer genoeg.

Nadat ik die eerste week een kilo was afgevallen en het super goed ging dacht ik nog even… Na mijn verjaardag plak ik er gewoon nog twee weken vegan challenge achteraan! Doen we gewoon! Toch ben ik daar nu van teruggekomen. Ik hoef er namelijk niet nog twee weken aan vast te plakken. Ik eet nu ook nog steeds 80 à 90% vegan, vind dat hartstikke fijn en ga zo ook gewoon lekker door! En juist op specialere gelegenheden, buiten de deur, óf wanneer ik gewoon een keer super zin heb in iets, dan wil ik er ook voor kunnen kiezen.

Balans

Ik vind dat ik een hele mooie balans heb gevonden, waarbij de vegan challenge (ook al was deze “maar” twee weken) mij geholpen heeft om heel duidelijk te krijgen waar ik mij het beste bij voel: een “wholefoods plantbased dieet”, dus voornamelijk gebaseerd op groenten, fruit, peulvruchten, granen en noten. Met af en toe uitschieters als ik er zin in heb. De balans tussen de foodie in mij én mijn bewustere kant. Een balans tussen bewust kiezen en bewust genieten. Een geslaagde challenge dus!

Lieve jij, heb jij wel eens een vegan challenge gedaan? Of eet je steeds meer vegan? Of juist helemaal niet en ben je een echte carnivoor? Daar ben ik wel benieuwd naar…. Laat het mij weten op Instagram, Facebook of gewoon hieronder!

Liefs, Milou

WIL JE ME BLIJVEN VOLGEN? DAT KAN VIA: FACEBOOK, INSTAGRAM, PINTEREST EN BLOGLOVIN.